Kaos…

Dünyada bugünkü durumun adı kaos. Ve kaosu yaratan faktörler bir bir gerçekleşiyor değil mi? Çözüm için yaratılan da bir kaos. İşte bu kaostan beslenenleri de unutmamak gerek.

Çıkılmaz ikili.

Ve bunun giderilmesi için, öncelikle, bu dünyada biz neden varız düşüncesi yeşermeli.

Varoluş bir hatırlatmadır çünkü...

Biz insanlık olarak varoluş nedenlerimizi tahlil edebilsek olay, sorun, kaos tümden çözülecek. Ancak varoluşu geri plana atıp güç peşinde koşanlar yüzünden maalesef ki kaos düzeni içinde yaşayıp gidiyoruz.

***

Bir huzur yok.

Bir huzurlu hayat yok.

Savaşı eksik olmuyor, katliamı eksik olmuyor.

Doğa olayları hiç eksik olmuyor. Ancak bence en masumu doğa olayları bu kaos içinde.

Çünkü o doğal bir düzen. Doğal bir oluşum. Diğer kaosu yaratan faktörler ise insan eli ile yaratılan canavarlar.

***

Uğursuzluğu var bu dünyanın.

Ve bunun esas nedeni, sorunlara yaklaşımda ortak karar alınamaması. Güç benim diyerek meydan okumalar.

Herkes tarafından kabul edilen prensipler var ama hiçe sayanlar da var.

Neyin uygulaması bu?

Tüm ilkeleri bir araya toplayamıyorsunuz...

Modern uluslararası ilişkileri beceremiyorsunuz…

Uluslararası hukuk perişan, krizde…

Kısaca sistemi yönetemiyorsunuz…

***

İşte bu tek kutuplu dünya. Güç adı altında birleşenlerin dünyası…

Egemen güce dönüşenlerin dünyası…

Çatışmaların dünyası…

Uzlaşma yoluyla çözümü istemeyenlerin dünyası…

Uluslararası kurumların sözlerinin hiçe sayıldığı bir dünya.

***

Uluslararası hukuk beklemede. Yeni fikirler yok…

Kimsede mücadele yok, iş birliği yok…

Yaşananların izahı yok…

Bu yeni düzen ve yeni dönemin hiçbir izahı yok…

Ama zaman yok...

***

Son yıllarda yaşananlar bunun kanıtı.

Umutları boşa çıkaranlar yıllardır, barış ve istikrar sağlanacak diye bekleyenleri bezdirdi.

Küresellik, jeopolitik bakış, çıkarlar üstüne kurulu dünya yeni ekonomik düzenin içinde gizli.

Ve insan kaynakları tam da bu konu üzerinde konuşlandırıldı.

İnsanlığın tam kontrolü korku üzerine oturtuldu.

***

Konuya kim hâkim ise o gücü elinde tutuyor. Yani şirketler.

Siyasi ve ekonomik istikrarlarını tehdit altına sokacak adımlar attırırlar mı onlar? Asla.
Devletlerin dağılmasını, savaşları, hukuki düzeni, kırılma noktalarını, uluslararası hukuku, mevcut çatışmaları, çözüm yöntemlerini, ülkelerin bağımsızlıklarını, yeni devletlerinin kurulmasını, örtbas edilmeleri, potansiyel güçleri vs. vs. hepsi yeni ekonomik savaşın kazananı büyük şirketlerin elinde.

***

Dünyanın hangi bölgesi olursa olsun kaosu yaratan faktörün başı ekonomik güçtür.

Şimdi düşünün!

Kaos şu an nerede?

Dip notlar…

Kıssadan hisseler...

Azim…

Japon çocuğun tek hayali çok ünlü bir karateci olmaktı. Fakat ailesi buna izin vermezdi. Bir gün talihsiz bir kaza sonucu çocuk sol kolunu kaybetti. Ailesi çocuğun moralinin çok kötü olduğunu görünce ona bir karate hocası tuttu. Hoca ilk dersinde çocuğa karşısındakini sağ koluyla tutup üstünden savurmayı gösterdi. Hatta ikinci, üçüncü ve sonraki bütün derslerde hep aynı hareketi yapıyorlardı.

Çocuk bir gün hocasına "hocam ben çok sıkıldım, artık başka hareketlere geçsek" dedi. Hoca ise bunu kabul etmeyerek dünyada bu işi en hızlı yapan kişi olmadıkça bitirmeyeceğini söyledi. Çocuk o kadar hızlanmıştı ki, hocasını bile göz açıp kapayıncaya kadar yerden yere vuruyordu. Bir gün hoca elinde bir kağıtla geldi kâğıtta çocuğun gençler karate şampiyonasına katılabileceği yazıyordu. Çocuk çok şaşırdı. Ertesi gün salonda ilk rakibinin karşısına çıkacakken heyecanla hocasına sordu, "Hocam bu iş nasıl olur? Ben sadece tek hareket biliyorum kesin kaybederim". Hocası ise "Sen sadece hareketi yap" cevabını verdi.

Çocuk ringe çıktı ve hareketiyle rakibini eledi. Hatta tek hareketle finale kadar çıktı. Finalde karşısında kendisinin iki katı birisi vardı. Önce çok korktu ama gene bildiği hareketi yaparak son rakibini de yendi ve şampiyon oldu.

Sevinçle hocasının yanına koştu ve sordu "Hocam nasıl olur, anlamıyorum, sadece bir hareket biliyorum, tek kolluyum ve şampiyon oldum".

Hocası çocuğa baktı ve dedi ki, "Senin yaptığın hareket karatedeki en zor hareketlerden biridir… Ve bir tek savunması vardır o da rakibin sol kolunu tutmak". (Alıntı)

Şiirlerin dili…

Romantik ve başkaldırıcı kişiliği ile özgün bir şair olan ‘Ahmet Telli’ nin kaleminden…

Kaos

“Ay inceldi ve orman
bir tortu gibi çöktü dibe.
Buğusu yoktu toprağın
büsbütün balçıktı yeryüzü.

Irmaklar sağırdı ve dağlar
birer aptaldı o hantal gövdeleriyle.
Gittikçe büyüyordu rüzgârın beynimdeki ur
Öfkemizden şimşeği yarattık

İnsanı yarattık (hayır, balçıktan değil)
O gün bugün arayıp dururuz onu
hangi cehenneme gitti, bilmeyiz.”

Kâinat-ı evren…

Evren,
yalnızlıktan da küçükmüş düşlermiş asıl sonsuz olan.

Evren,
umutlardan da küçükmüş mutsuzluk daha büyükmüş meğer.
Evren,
sekizinci renge sarınan metaforlarmış meğer.

Evren,
hiçlikten de küçükmüş meğer yaşamı ve ölümü ezberleyecek kadarmış.

Evren,
küçük bir okyanusmuş meğer kıyısında yelkenliler batan.

Mutlu kalın…

Fıkra;

Temel ile Dursun paraşüt kursuna yazılır ve hafta sonları eğitim görmektedirler. Aradan aylar geçer ve eğitim tamamlanır.
Yapılacak bir gösteri için prova yapmaktadırlar. Uçaktan atlarlar lakin Dursun'un paraşütü açılmaz, Temel sorar; "Dursun, paraşütün açulmadı da ne düşünisun?”

Dursun: "Önemli degül ya kardeşüm… Gerçek değül ki bu prova yapıyoruz da…”

Günün sözü;

“Ey oğul! Üç kişiye acı: Cahil arasındaki âlime, zenginken fakir düşene ve hatırlı iken itibarını kaybedene.”

Şeyh Edebali